მანძილი რომ არ ყოფილიყო

ცხოვრება ხანმოკლეა. ყველაზე დიდი პრობლემა კაცობრიობისთვის დროის რესურსის სიმწირეა. ყველას სადღაც ეჩქარება, რატომღაც არავის ჰყოფნის დრო. რამდენ ადამიანს უფიქრია - ნეტავ დღე-ღამეში 24-ის მაგივრად 30 საათი მაინც იყოსო. 

"დრო და სივრცე"

  

მე კი მგონია, რომ სულერთია რამდენი საათია დღეში, ადამიანებისთვის ყოველთვის არასაკმარისი იქნება დრო. მირჩევნია ბუნებრივ მოთხოვნილებებზე ნაკლებ დროს ხარჯავდეს ადამიანი ან საერთოდ არ იყოს მათი დაკმაყოფილება საჭირო - არ გეძინებოდეს, არ გშივდებოდეს და ასე შემდეგ. ეს ძალიან ბევრ დროს დაგვიზოგავდა.

მაგრამ მგონი მაინც ყველაზე კარგი საშუალება დროის ეფექტიანად გამოყენების ის იქნებოდა მანძილი რომ არ არსებობდეს. 

რა იქნებოდა მანძილი რომ არა:

1. არ იარსებებდა მანძილის ფორმულა - S=V*T
2. არ იარსებებდა სატრანსპორტო კომპანია TTC  და მათი ერთგული ყვითელი კონტროლიორები
3. ყველა ადამიანის ტვინში იქნებოდა ადგილმდებარეობის განმკარგავი ნახევარსფერო
4. გადაადგილება შესაძლებელი იქნებოდა მხოლოდ გაფიქრებით
5. აღარავინ გამოიყენებდა ფრაზას - “I wish you were here”. ამის გაფიქრება და მასთან გაჩენა ერთი იქნებოდა
6. გამოცდის წინ 5 წუთით ადრე შევძლებდი საგამოცდო ცენტრში მისვლას
7. მშობლები აღარ დაავალებდნენ თავიანთ უმცროს შვილებს მაღაზიაში ჩასვლას, იმიტომ რომ თვითონაც არ დაეზარებათ
8. დაგვიანებისას ვეღარ გაიმართლებდი თავს იმ მიზეზით, რომ საცობში მოყევი ან ტრანსპორტმა დაიგვიანა
9. აღარ ჩაითვლებოდა „სვეცკობად“ ევროპაში საყიდლებზე სიარული
10. ვაგზლის ბაზრობაზე და ლილოში ერთი ფასები იქნებოდ
11. არ იარსებებდა მერსედესი, ჰამერი, ნისანი, ინფინიტი, პორშე და მისთანანი; შესაბამისად ბევრად რაციონალურად მოუწევდათ ქართველებს 10000-ების ხარჯვა
12. მონატრებულთა რაოდენობა საგრძნობლად შემცირდებოდა და ასევე საგრძნობლად გაიზრდებოდა თავის მომაბეზრებელთა რაოდენობაც
13. არ იქნებოდა ავია და ავტო კატასტროფები

"ფიქრისთვის განკუთვნილი მანძილი"

ეს არის სულ მცირე ჩამონათვალი რას შეცვლიდა უმანძილობა. მაგრამ ის რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია გაქრებოდა - ფიქრი.

გზა ფიქრია, რომელიც უმეტესად საკუთარ საქციელს და ცხოვრებას ეხება. გზაში გვაქვს დრო, რომ ვიფიქროთ რა გავაკეთეთ ან რა ჩავიდინეთ. დრო რომელიც მანძილის გავლას სჭირდება, გვაიძულებს განაჩენი გამოვუტანოთ საკუთარ თავს. სხვა შემთხვევაში ინერციულობა გარდაუვალი იქნებოდა.

Firstly Georgians like our country because of the Lack of disaster risk

According to the research on FaceBook Georgians answered on two questions: Why is it good to live in Georgia and Why is it bad to live in Georgia?! For one week in the research approximately 300 people have taken part. Generally respondents’ age was changing from 20 to 35 years.

"Strength Is In Unity"

From ten currently more popular problems Georgians have chosen five the most important things.

First place with the number of 40 votes took “High unemployment rate and imperfect labor code”. Reminding you that Unemployment rate has been growing for years and had achieved 16.3% in 2010.

Next two are “Breaking Human Rights” and “Low level of living standards” with the votes of 21 and 20 people. But according to the National Statistics Office of Georgia since 2004 the level of poverty has been reducing in Georgia till 2008. In that year poverty level increased with 0.8 percentage label; but in 2009 it has decreased again and was with respect to 60 percent of the median consumption 21.0% and with respect to 40 percent of the median consumption – 8.8%.

Since 2005 Ministry of Education and Science of Georgia has been changing the Educational System and has been making more reforms each year. Last three years expenses of the Ministry of Education and Science of Georgia was growing and reached 27,868.2 thousand GEL in 2009; in 2010 it has almost doubled and was 46,978.1 thousand GEL; this year expenses is expected to reach 53,572.2 thousand GEL in the field of Educational System and it’s totally financed from the State Budget. Besides this, third place in this research took “Lack of development of the educational system and Low level of education” with the number of votes of 23 people.

In the top five problems of Georgia, last fifth place took two linked sectors’ Instability - Political and Economic, with the votes of 11-11 people. As an index of the Economic Instability can be regarded high inflation rate that has been reduced last month and now we have 10.0% of annual inflation.

In addition to voting people where commenting about there choices and saying that if they could choose multiple answer they would do so.

20-years-old Georgian Student George Bitsadze who studies in Munich, Germany at Technical University of Munich commented on the research “The person who answered on this question with one of these points I recommend to live abroad and then answer it again. We don't respect our country enough good.”

Another different approach to the question about the bad sides of Georgia was expressed by Tbilisi State University’s Economic and Business Faculty student Lasha Nikolaishvili. “Living in Georgia is bad because people are indifferent to things that really matter and are oriented on the fake problems.” – He says.

Research's second part was connected to choosing five best things about Georgia. Here on the top was “Lack of disaster risk” with the vote of 53 people. For reducing the risk of disaster two years ago was founded an union that was initiated by United Nations Development Programme (UNDP). In this Union are gathered representatives of Government agencies, NGOs, International and Research organizations.

47 people said that they love living in our country because of “Beautiful Nature”. It's not a surprise because in this country you can find mountains and sea beach together.

Balanced Climate, Attentive People and Traditions took last three places in this rating with approximately the same votes. As it seems Georgians appreciate Geographical location and Cultural understanding of people most of all.

During this one week while naming best things, Georgians were complaining about the type of the question. 90% of the comments say “I like living in Georgia because I was born in here and because I love everything in my country.”

Georgia has 69.700 km² area with the population of 4 469.2 thousand people. The capital and the largest city of the country is Tbilisi with the area of 726 km² and with the population of 1,152.5 thousand people.

Tbilisi has been regarded as the cheapest living place in the region according to Mercer’s rating of World’s the Most Expensive Cities 2011.

This was all about Georgians talking about their country but, what about Foreigners who have lived in here and what impressions they have taken from here.

21 years old Dennis Mwaura from Kenya who studies at Harvard University says - ”I lived in Georgia for three weeks. I spent ten days in Bazaleti and the rest of the time in Tbilisi. I liked interacting with Georgians. Everyone I met was very open and very friendly.”
When I was interested in what he didn’t like in Georgia I got the answer – “I liked everything about my stay, the only issue was a few things are a lot more expensive in Georgia than they are in the US.”
“I'd love to stay in Georgia as long as I could.” – says Mr. Mwaura. Although Dennis has been trying very efficiently to study Georgian Language during his stay in Bazaleti as the most deterrent thing for living in our country he names communication problem - ”The language barrier might cause a problem because I don't speak Georgian and most people in Georgia use this language to communicate.”

None of the respondents of the research found the different ethnic groups living together as an advantage of living in Georgia. 

პროტესტი ძველი მიკროავტობუსების ახალ ფასს!

საოცარი დღეა! დილიდან არ მიმართლებს... მაგრამ, როგორც ყოველთვის, არ ვიმჩნევ.

ყველაზე მნიშვნელოვანი და ყველასთვის საინტერესო რაც მოხდა, მგზავრობის პროცესი იყო.

ძალიან მეჩქარებოდა სამსახურში. მართალია, მას შემდეგ, რაც გავიგე რომ ძველი "მარშუტკების" მომსახურებაც 80 თეთრით შეუფასებია ზოგ ხაზს, გადავწყვიტე რომ სამარშრუტო ტაქსებით აღარ ვისარგებლებდი. ეს გუშინ იყო. დღეს სიჩქარის გამო მაინც მომიწია #149-ის გაჩერება.

ასვლამდე დავინახე წარწერა "80 თეთრი", რომელიც უჯრიანი რვეულის ფურცლის მეოთხედ ნაგლეჯზე ლურჯი კალმით იყო შესრულებული. ვიფიქრე, პროტესტის ნიშნად ვეტყვი უსინდისოები ხართ და ჩავალთქო, მაგრამ ისეთი აურზაური იყო ხალხში რომ ვიფიქრე რაიმე საინტერესოს მოვისმენდი.




"თურმე უგულავამ ხელწერილი დააწერინა მძღოლებს ფასის მომატებაზე..."

ჰოდა, მეც უხმოდ ავედი და გბრაზებულ ხალხთან ახლოს დავჯექი რომ ყველა სიტყვა კარგად მომესმინა.

თურმე რა მომხდარა, რომელიღაც სახელმწიფო უწყებას გადაუწყვეტია, რომ ყველასთვის ეიძულებინა ფასის მომატება. მძღოლის განცხადებით "ასე გვითხრეს, თუ არ მოამატებთ ფასს იმასაც ვერ მიიღებთ რასაც იღებდით აქამდეო!"

შეგახსენებთ, რომ #4 ახალი სამარშრუტო ტაქსებით ჩანაცვლების შემდეგ მგზავრობა 80 თეთრი გახდა. გუშინ "რადიო კომერსანტის" ცნობით კიდევ სამმა ხაზმა 147, 100 და 128-მ გაზარდეს საფასური. დღეს 149-საც გაუზრდია და გამორიცხული არ არის სხვა ხაზებიც მსგავსად მოქცეულიყვნენ.

"დამატებული 30 თეთრი კონდიციონერის ყოფილა..."

ყველაზე საინტერესო ის ფაქტია, რომ პირველი ოცდათექვსმეტი სამარშრუტო ტაქსის შემოყვანის დღეს ვმგზავრობდი 137 ნომერი "მარშუტკით", მძღოლი ამბობდა "აი ნახავთ თუ სხვა ხაზებმაც არ დააწესონ ახლა ფასი, მაგრამ ჩვენ, რაც უნდა მოხდეს, ფასს არ ავწევთ. ასე გვაქვს ნათქვამი და შევასრულებთ." მაშინ ვფიქრობდი, რატომ უნდა გაზარდონ თუ ახალ მანქანებს არ შემოიყვანენთქო... (ცოტა არ იყოს მიამიტური აზრები მაწუხებს ხოლმე)

მიუხედავად იმისა რომ სააგენტო "პირWელს" "თბილისის მიკროავტობუსის" პრეს-სამსახურში განუცხადეს, კომპანია მგზავრობის ღირებულებას მხოლოდ ახალი, ყვითელი ფერის სამარშრუტო ტაქსებზე განსაზღვრავსო და თბილისის მერიაში ოფიციალური განცხადებაც გავრცელდა იმის შესახებ, რომ მგზავრობა 80 თეთრი მხოლოდ #4 სამარშრუტო ხაზზე იქნებოდა, ხოლო სხვა ხაზებს ეს გაძვირება არ შეეხებოდა, როგორც ვხედავთ, ვიღაც იტყუება!

მძღოლები - კომპანიას ან სახელწიფო სტრუქტურას, სახელმწიფო სტრუქტურები და კომპანია მძღოლებს აბრალებენ. ყველაზე მეტად კი მოსახლეობა ზარალდება.




"ბატონი უგულავა"

მე მიმაჩნია რომ მერია, რომელმაც ძალიან დიდი წვლილი შეიტანა ამ ცვლილებაში, უნდა ჩაერიოს და გაარკვიოს სიტუაციის მიმდინარეობა; ისევდაისევ საკუთარი სტატუსის შენარჩუნების მიზნით. უნდა გაუქმდეს ახალი ფასები ძველ მიკროავტობუსებზე და რაც შეიძლება სწრაფად მომარაგდეს "თბილისის მიკროავტობუსი" ახალი მანქანებითა და ბილეთის აპარატებით. მოსახლეობის იმ ნაწილმა, რომელსაც უფლება აქვს შეღავთიანი ფასით იმგზავროს, გამოიყენოს საკუთარი შესაძლებლობა, რასაც ახლა ვერ ახერხებს ბილეთის აპარატის უქონლობის გამო.





პ.ს. ერთი საინტერესო ფრაზა მესმის რამდენიმე დღეა ყველა სატრანსპორტო საშუალებაში - "მეტის ღირსები ვართ! ხმას არ ვიღებთ არაფერზე!"

ვუთხარით არა ფიქრს!

რთულად არის საქართველოს მომავლის საქმე!

საკმაოდ არანორმალურ საკითხის მინდა მივაპყრო თქვენი ყურადღება. შიძლება ვიღაც თვლიდეს, რომ პანიკის საფუძველი არ გვაქვს, მაგრამ მე გაოგნებული ვარ ქართველი ახალგაზრდების ფანატიკოსობით.

სანამ საკითხს ჩავუღრმავდები ერთ განმარტებას მოგაწოდებთ: ფანატიზმი – ფანატიკოსის აზრები და მოქმედება; რაიმე რწმენით, რელიგიით ან/და სხვა იდეით უკიდურესი გატაცება; ბრმადმორწმუნეობა (წყარო - უცხო სიტყვათა ლექსიკონი).

"ჩვენ არ გვინდა ფიქრი! ეს აღზრდის ახალი წესია."

„ქართველი კაცი გამოირჩევა თავისი განსაკუთრებული ხასიათით. ძალიან ხშირად ჩვენ უკიდურესობაში ვვარდებით: ან რაღაც საოცრება უნდა გავაკეთოთ ან ძალიან ცუდი საქმე უნდა ჩავიდინოთ. ასეთი დიდი ამპლიტუდა აქვს ქართველ ადამიანს მოქმედებისა და აზროვნების.“ ასე დაიწყო უწმიდესისა და უნეტარესის სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ილია II საკვირაო ქადაგება 2004 წელის 28 ნოემბერს წმიდა სამების საპატრიარქო ტაძარში.

ეს სენი ნამდვილად შეგვეყარა ერს. როდის და საიდან არ ვიცი, მაგრამ სისხლში გვაქვს გამჯდარი საკითხისადმი უაზროდ ჯიუტი დამოკიდებულება. სიჯიუტე მსუბუქი ნათქვამია, მე ვირობას უფრო ვხედავ მსგავს საქციელებში. დაუფიქრებლად მივყვებით და ვენდობით ეკონომისტებს, ფილოსოფოსებს, სამღვდელოებას, კინო კრიტიკოსებს, მშობლებს, მეგობრებს და კიდევ ბევრ სხვა პიროვნებას.

„ვირობის“ გამო რომ არ გამიბრაზდეთ, განგიმარტავთ: ვირობაში დაუფიქრებელი სიჯიუტე ვიგულისხმე; ხოლო მაშინ, როდესაც ადამიანი ფიქრობს, სიჯიუტეს პრინციპულობა ცვლის, რაც ხშირ შემთხვევაში მისაღები და დასაფასებელიც კია.

საქმე ისაა, რომ ამ ბოლო დროს ძალიან ხშირად ვხვდები ჩემი ნაცნობების (ახალგაზრდების) ფანატიკურ დამოკიდებულებას რეალური პიროვნებების მიმართ. რელიგიური ფანატიზმი ასე თუ ისე მისაღებია, იქედან გამომდინარე, რომ სხვა გზა არ გვაქვს: თუ გვინდა რომ გვწამდეს უნდა დავბრმავდეთ და ღვთის დედამიწაზე ნახვას არ უნდა ველოდებოდეთ.

რაც შეეხებათ რეალურ პიროვნებებს, მათ მიმართ ფანატიკური დამოკიდებულება მაგიჟებს. როგორ წარმოგიდგენიათ: ადამიანი, შენნაირი, შენ ახლოს მცხოვრები, შენ ენაზე მოსაუბრე და შენი ეპოქის ერთ-ერთი წარმომადგენელი რომელსაც თვალდახუჭული ენდობით; ადამიანი რომლის ყოველ სიტყვას დაუფიქრებლად ირწმუნებთ;

დღეს ახალგაზრდებში მოდაშია იყოს პატრიარქის ფანი, კახა ბენდუქიძის ფანი, მიშას ფანი, გიგი თევზაძის ფანი (და პირიქით ყველა მათგანის შემთხვევაში) და კიდევ უამრავი სხადასხვა ცნობილი პიროვნების ფანი თუ მოწინააღმდეგე.

მათავარია იყოს რადიკალური (ვირი), მთავარია იფიქროს რაც შეიძლება ნაკლები (ანუ საერთოდ არა!), მთავარია დატოვოს თავდაჯერებული და ამაყი (იმით რომ ამ კონკრეტულ ადამიანს ვერ იტანს ან გიჟდება ისე უყვარს) ადამიანის შტაბეჭდილება, მთავარია არ მოისმინოს განსხვავებული აზრი და რაც ყველაზე, ყველაზე მთავარია გაიღიმოს როდესაც მისი საყვარელი (ფანატიზმის ობიექტი)  პიროვნება თუნდაც სრულ სისულელეს ამბობს!

კითხვა: რატომ?

გაგიჟდით? ამ კითხვის დასმა სრულიად უადგილოა. პასუხს ვერ მიიღებთ. სიყვარულს არ სჭირდება ახსნა რატომ.

აქ კი შეცდომის კვალი შეიძლება დაიჭირო ადამიანმა. სიყვარული ვიცი მე მეგობრის, მშობლების, შეყვარებულის ანუ მათი ვისაც იცნობთ და შეხება გაქვთ. ადმიანის მიმართ სიყვარულს, რომელმაც თავისი ჭკუით, განათლებით, საქციელით და სხვა ღირსებებით მოგხიბლათ, აღწერა და დასაბუთება აქვს! ეს დასაბუთება, იმ პიროვნების ღირსებათა ჩამონათვალია.

დასკვნა: გვიჭირს! გვიჭირს ქართველ ახალგაზრდებს! როცა სახალხოდ ვაცხადებთ საზოგადო მოღვაწის მიმართ ჩვენი ფანატიკური სიყვარულის შესახებ, ცოტათი მაინც უნდა შეგვრცხვეს! არ შეიძლება რომ გვიყვარდეს თვალგახელილებს და გვჯეროდეს მათი სიტყვის, გააზრების შემდეგ.

რთულად არის საქართველოს მომავლის საქმე-მეთქი თავიდანვე აღვნიშნე. ყველაზე დიდი პრობლემა ისევ დაუფიქრებლობაა; ზერელე დამოკიდებულება საკითხების მიმართ ანგრევს ყველაფერს რაც კი გაგვაჩნია.

განაცხადი: დღეს მოაზროვნე და პატივცემული საზოგადოების წარმომადგენელთა უდიდესი ნაწილი ახალგაზრდების თავიანთ აზრზე აღზრდით არიან დაკავებულნი.

"იქით მიდის ჩვენი ეტალონი, წავყევით ყველანი ერთად!"

პ.ს. ჩემს მეგობრებს, ნაცნობებს, მათ ვინც ამ ბლოგს კითხულობს ვურჩევ (ვთხოვ) დაიჯერონ სიმართლე და არა ის რასაც მათი საყვარელი ადამიანი ამბობს, როგორც იტყვიან "ასი ყური და ასი თვალი უნდა გამოიბათ" იმისთვის რომ პიროვნებებად დარჩეთ!

უკომენტაროდ!

ოქრუაშვილის არჩამოსვლის მიზეზი

Georgia: Police Used Excessive Force on Peaceful Protests

დარბევა

სპეცრაზმელებმა რუსთაველის გამზირზე აქციის დაპატიმრებული მონაწილეები ჩამოატარეს

არეულობას შეწირული ორი ადამიანის სიცოცხლე

ილია მეორე დღევანდელ აღლუმს არ დაესწრო

  "ჟურნალისტი"

 შსს-მ სატელეფონო საუბრები გაავრცელა / ანზორ ბიწაძე - ნინო ბურჯანაძე

შსს-ს ოპერატიული ვიდეო მასალა

გაუგებარია რა ხდება

რა შეიძლება მოხდეს კიდევ 

-ბიზნეს რეალითი შოუ? -არა, რეკლამა!

ქრისტეს შობამდე V საუკუნეში მოღვაწე ბერძენმა, პერიკლემ თქვა „განათლებამ უნდა აღზარდოს ადამიანი, რომელიც ღირსეულად მიესადაგება ცვლად გარემო პირობებს.“

როგორც ამ ფრაზიდან გამომდინარე შეიძლება ვივარაუდოთ, მისი აზრით, განათლებული ადამიანი იყო თავისუფლად მოაზროვნე („მიესადაგება ცვლად გარემო პირობებს“) ღირსეული პიროვნება. ცხოვრების დინამუირობიდან გამომდინარე მას, განათლებულ ადამიანს, აქვს შესაძლებლობა ცვლადად, ანუ თავისივე აზროვნების რეალობისადმი მისადაგების ხარჯზე, მიიღოს ღირსეული გადაწყვეტილებები.

ბიზნეს რეალითი შოუ - „შეგირდი“ - ეს პროექტი უკვე რამდენიმე კვირაა რაც იმედის ღამის ეთერში გადის და მაყურებელს საშუალებას აძლევს თვალი ადევნოს ახალგაზრდა მონდომებული ადამიანების დამცირების ყველაზე ველურ გზებს.

პროექტის ლოგო

შესარჩევი ეტაპების (კახა ბენდუქიძესთან) პირველივე დღიდან მოყოლებული პროექტში მოხვედრილმა 12 ადამიანმა ნამდვილი ომი გამოიარა. დამცირებებითა და „კუთხეში დაყენებებით“ სავსე რამდენიმე ეტაპი ზოგს - ნერვების, ზოგსაც ღირსების ფასად დაუჯდა. სიამაყე ამ პროექტის გამარჯვებულს არ დასჭირდება, ალბათ. თუ დასჭირდება სხვას უნდა ესესხოს.

რა აღარ მოიფიქრა გადაცემის წამყვანმა (როგორც პროექტის აღწერაშია მითითებული) და პროექტის ხელმძღვანელმა ბატონმა - კახა ბენდუქიძემ, რომ ნამდვილი მგლები აერჩია თავისი შოუსათვის. ხან თემები აწერინა, ხან ბაზარში გაგზავნა, ზოგს რძე დაუწუნა, ზოგს პატიოსნება.

როგორც თვითონვე განაცხადა, შესარჩევი ეტაპების გნმავლობაში მისი არცერთი საქციელი არ იყო დაგეგმილი, არცერთი შეკითხვა არ ყოფილა წინასწარ გაწერილი. ასევე ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში („დღის შოუ“) სტუმრობისას აღნიშნა, რომ არც კრიტერიუმები ყოფილა წინასწარ განსაზღვრული. როგორც ვიცით, გამარჯვებული „დასაჩუქრდება“ გრანდიოზული მშენებლობის მენეჯერის პოზიციით. არც სამშენებლო გამოცდილება ან ცოდნა სჭირდება მონაწილეს, არც განსაკუთრებული რაიმე უნარჩვევა რაც მისი მომავალი სამუშაოს შესრულებისთვის მნიშვნელოვანია.

მაშინ რატომ ეს 12 ადამიანი? ჩემი დამოკიდებულება ასეთია: ბატონმა კახამ ახალგაზრდები მორჩილებისა და მოკრძალების მიხედვით აარჩია. ამასთანავე გაითვალისწინა (სავარაუდოდ, მაყურებელთა თვალის ასახვევად, თითქოს ამ ეტაპებმა განსაზღვრა მათი გამარჯვება) შერჩევის ეტაპებზე „წაუბორძიკებლად“ და შეუპასუხებლად გავლაც.

რა არის ამ პროექტის მიზანი?

ასევე „დღის შოუში“ ქალბატონ ნანიკო ხაზარაძეს არ მოერიდა და აღნიშნა, რომ ბატონ კახასთან შეხვედრამდე ეშინოდა მისი. მეტად სავარაუდო იყო, რომ ასევე იქნებოდა მონაწილეების შემთხვევაშიც.

მგონი, ეს ვარაუდი არ გამართლდა. კვირაში ერთხელ, დავალების შესრულებისა და შემოწმების შემდეგ დგება შეფასების დრო. შეფასებაც ისეთივე საოცარია, როგორიც იყო შესარჩევი ეტაპები (შედარებით მეტად მიესადაგება ადამიანურ ლოგიკას). მიუხედავად რამდენიმეკვირიანი ურთიერთობისა და ბატონი კახას უშუალობის დანახვისა, მონაწილეები „სამსჯავროზე“ მოხვედრისთანავე ნიკაპის კანკალით იწყებენ შესრულებული სამუშაოს ჩაბარებას. მგლები დასაწყისში ტყუილად არ მიხსენებია. სწორედ აქ, „სამსჯავროზე“ (მე ვუწოდებ ასე), ერთმანეთის დაცვის თავი ნაკლებად აქვთ უძილარ და მთელი კვირის განმავლობაში ფიზიკურად ნამუშევარ 20-25 წლის გოგო-ბიჭებს. მთავარია გადარჩნენ! როგორც მშიერი მგლების ხროვაში სულერთია ვინ ვის შეჭამს, მთავარია მშიერი არ მოკვდეს.

"სამსჯავრო"

არანაირი ანალიტიკური ან სააზროვნო დავალებები. ყველაზე რთულ გონებრივ დავალებად შეიძლება ჩაითვალოს აზომვითი და გამოთვლითი სამუშაოები, რასაც ფიზიკური მუშაობის დაწყებიდან 30 წუთით ადრე აგვარებენ (ალბათ).

დავუბრუნდეთ პროექტის პროფილს - ბიზნეს რეალითი შოუ. ყველაზე წარმატებული და მსოფლიოში აღიარებული ბიზნესმენები თავიანთ დღევანდელ მდგომარეობამდე მხოლოდ გონებრივი მუშაობითა და რისკიანობით მივიდნენ. ამ გადაცემაში კი ნაგვის გატანისა და თაბაშირ-მუყაოს ფილების ჭედების მეტი ჯერ არაფერი გაუკეთებიათ მონაწილეებს.

რა შედეგი გამოიღო ამ გადაცემამ კახა ბენდუქიძის რეიტინგზე?

ბევრისგან მესმის - „რა უშუალო ადამიანი ყოფილა ეს კახა?!“ „ეგრე ეკუთვნოდათ იმ გამოშტერებულ ახალგაზრდებს, ვინც 10-ის 10% არ იცოდა!“ „მე რომ ვყოფილიყავი უფრო დავაჩმორებდი მაგათ!“ - და მსგავსი ფრაზები. ჩემში, პირადად, ზიზღის მეტს ვერაფერს იწვევს გადაცემის წამყვანის თითოეული ცინიკური რეპლიკა თუ შეკითხვა. ისიც ვიცი, რომ არიან ადამიანები ვინც ჩემსავით ფიქრობენ. ეს არის ადამიანის დამცირების ველური გზა!

როგორც დიდი ოსტატი, მკაცრი და შეუვალი ხდება მაშინ, როცა შეგირდები დავალებას სათანადოდ ვერ ასრულებენ. მუსიკაც კი მრისხანე და მსოფლიოს მმართველი პიროვნების გამოჩენისათვის შესაფერისია ხოლმე, გადაცემის წამყვანის კადრში მოხვედრისას.  

რაც უნდა თქვან ბატონ კახაზე, რამდენიმეწლიანი მიჩუმებული მოღვაწეობის შემდეგ ყველა მასზე ალაპარაკდა. მისია შესრულებულია - პოპულარობა დაბრუნებულია!

გადაცემის წამყვანი

პ.ს. გარდა თავისუფალი უნივერსიტეტისა კახა ბენდუქიძემ შეისყიდა საქართველოს სახელმწიფო აგრარული უნივერსიტეტი. გაიზარდა გავლენის არეალიც.




თამარ ბურკაძე