მე და ჩემი საზოგადოება ვერ ვეგუებით ერთმანეთს.
დაახლოებით ორი წლის წინ მივხვდი, რომ რაღაც უჭირდა. ბევრს ვეცადე, მაგრამ სიტყვა ვერ ვათქმევინე რა ხდებოდა. ხან რას დააბრალა, ხან-ვის.
იმდენად აფორიაქებული ვიყავი ამ ფაქტით, რომ დავჯექი და ბევრი ვიფიქრე.
აღმოჩნდა, ჩემს საზოგადოებას მილიონობით პრობლემა აქვს. მე, "გენიოსმა", გადავწყვიტე ეს მილიონობით პრობლემა მომეგვარებინა და მრავალგზის ნაცად ხერხს "თავში ჩარტყმას" მივმართე. ავდექი და ყველაფერი პირში მივახალე!!!
არ მოვერიდე და ყველა პრობლემა რომელიც მისივე დანაშაულით იყო გამოწვეული სახეზე ავაფარე!!!
საბოლოოდ, იმის მაგივრად რომ "მოყვარეს პირში უძრახე, მტერს პირს-უკანაო" გამომსვლოდა, "შეაყარე კედელს ცერცვი" შემრჩა ხელში.
ახალბედამ და გაწბილებულმა მივატოვე წერა...
ორი წლის შემდეგ კი მე და ჩემი საზოგადოება კიდევ უფრო მეტად დავშორდით ერთმანეთს...
No comments:
Post a Comment